situationeel leidinggeven (Hersey & Blanchard) vs de leerstadia (van Maslow)

Volgens Maslow doorlopen we achtereenvolgend de leerstadia
OO "onbewust onbekwaam",
BO "bewust onbekwaam",
BB "bewust bekwaam" en tenslotte
OB "onbewust bekwaam".

Met hun benadering van situationeel leidinggeven stellen Hersey en Blanchard voor om de stijl van leidinggeven aan te passen aan "situatie" waarin de ondergeschikte werknemer zich bevindt. Afhankelijk van de competentie (bekwaamheid of skill) en de betrokkenheid (bereidheid of will) van de medewerker onderscheiden zij de ontwikkelingsniveaus, met als leidingsstijl:

O3. Hoge competentie, wisselende betrokkenheid => steunen, overleggen, weinig op taak gericht en veel op relatie gerichte leiding (tR)	O4. Hoge competentie, hoge betrokkenheid => delegeren, weinig op taak gericht en weinig op relatie gerichte leiding (tr)
O2. Matige competentie, zwakke betrokkenheid => coaching, overtuigen, veel op taak gericht en veel op relatie gerichte leiding (TR)	O1. Lage competentie, hoge betrokkenheid => leiden, instrueren, veel op taak gericht en weinig op relatie gerichte leiding (Tr);

Als we nu de relatie kunnen leggen:

BB = O3	OB = O4
BO = O2	OO = O1

zou bij

BB "bewust bekwaam" => steunen, overleggen (tR)	OB "onbewust bekwaam" => delegeren (tr)
BO "bewust onbekwaam" => coaching, overtuigen (TR)	OO "onbewust onbekwaam" => leiden, instrueren (Tr)

het meest geschikt zijn.

Voor de adviespraktijk zou ik daar voor voor willen stellen:

BB "bewust bekwaam" => ontwikkeling (tR)	OB "onbewust bekwaam" => faciliteren (tr)
BO "bewust onbekwaam" => mentoring, advies (TR)	OO "onbewust onbekwaam" => inspireren, training (Tr)